เมื่อ Silly Start-Ups สะดุด เราทุกคนแพ้

โรคระบาดทำให้สตาร์ทอัพเสียหาย สิ่งนี้มีความสำคัญในแบบที่เราไม่สามารถมองเห็นได้ตลอดเวลา

บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของจดหมายข่าว On Tech คุณสามารถ ลงทะเบียนที่นี่ เพื่อรับวันธรรมดา

รู้สึกเหมือนโลกกำลังลุกไหม้ใช่ไหม มันยากที่จะใส่ใจเกี่ยวกับ การต่อสู้ ของการเริ่มต้นสกู๊ตเตอร์โง่

บริษัทเทคโนโลยีอายุน้อยบางแห่งถูกบดขยี้เนื่องจากลูกค้าพักอยู่ที่บ้านในช่วงการระบาดใหญ่ของโคโรนาไวรัส และพวกเขา เลิกจ้างคนงานด้วยความเร็วสูง ตามที่เพื่อนร่วมงานของฉันเขียน

สิ่งนี้สามารถทำลายล้างผู้ที่ทำงานในบริษัทสตาร์ทอัพ แม้ว่าการเลิกจ้างจะมีจำนวนน้อยเมื่อเทียบกับความเร็วและขนาดของการสูญเสียงานในอเมริกา สำหรับพวกเราที่เหลือ การเริ่มต้นธุรกิจเหล่านี้มีความสำคัญในแบบที่เรามองไม่เห็น

พวกเราหลายคนต้องพึ่งพาสิ่งที่บริษัทเหล่านี้จัดหาให้ มีเศรษฐกิจของเจ้าของบ้านและอื่น ๆ ที่ พึ่งรายได้จาก Airbnb .

และแม้ว่าคุณจะไม่เคยนั่งรถ Uber มีร้านขายของชำส่งโดย Instacart หรือกินเบอร์ริโตที่ DoorDash นำมา การดำรงอยู่ของสตาร์ทอัพทำให้หน่วยงานด้านการขนส่ง ซูเปอร์มาร์เก็ตและร้านอาหารโค้งตามความต้องการของเรา

เรายังเสี่ยงที่จะสูญเสียจิตวิญญาณที่ทำได้ ฉันมักจะกลอกตาไปที่ rah-rah ของสตาร์ทอัพที่บอกว่าพวกเขากำลังพยายามเปลี่ยนโลก บริษัทเหล่านี้เป็นบริษัทที่แสวงหาผลกำไร ไม่ใช่องค์กรการกุศลที่รักษามะเร็ง แต่ในใจที่เย็นชาของฉัน ฉันรู้ว่าเบื้องหลังการเริ่มต้นทุกครั้ง (โดยปกติ) เป็นความคิดอันสูงส่ง ถ้ามีวิธีที่ดีกว่านี้ล่ะ?

เที่ยวรอบเมือง ซื้อบ้าน หาชื่อเสียง ดูแลเด็ก การทำบัญชีเงินเดือนสำหรับธุรกิจของคุณและเลี้ยงดูครอบครัวของคุณอาจจะดีขึ้น มีประสิทธิภาพมากขึ้น และสนุกสนานมากขึ้น นอกจากความคิดที่ดีแล้ว ยังมีความคิดที่ประมาท เลินเล่อ และไร้สาระ — อย่างไร มากมาย เลกกิ้ง บริษัท ทำเรา ความต้องการ ? แต่ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา มีการให้กำลังใจและเงินสำหรับผู้ที่กล่าวว่าพวกเขาสามารถหาทางที่ดีกว่าได้

เมื่อช่วงเวลาที่การเริ่มต้นธุรกิจเฟื่องฟูกลายเป็นวันโลกาวินาศอย่างที่ Erin เล่าขาน ทั้งพวกจอมป่วนและความคิดที่มีแนวโน้มว่าจะไม่ได้ผล (แม้ว่านี่อาจเป็นช่วงเวลาแห่งการพัฒนาสำหรับ งานทางไกล , โรงเรียนและเทคโนโลยีฟิตเนส.)

ฉันเข้าใจแล้ว ตอนนี้เรามีเรื่องเร่งด่วนที่ต้องกังวลมากกว่าสตาร์ทอัพที่ไร้สาระ แต่เมื่อพวกเขาล้มลง เราทุกคนก็สูญเสียบางอย่างไป เธอกับฉันถูกตั้งโปรแกรมใหม่ให้คิดว่า ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้? คำถามที่จู้จี้นั้นจะอยู่ได้นานกว่าบริษัทเล็กบางแห่งที่เป็นแรงบันดาลใจ

หากคุณถูกเลิกจ้างจากสตาร์ทอัพด้านเทคโนโลยีและต้องการแบ่งปันประสบการณ์ของคุณ ติดต่อเราได้ที่ ontech@nytimes.com . นักข่าวอาจติดต่อกับคุณ

ซอฟต์แวร์ไม่ใช่เวทมนตร์

มีความปรารถนาที่เข้าใจได้ในขณะนี้สำหรับการแก้ไขทางเทคโนโลยีสำหรับวิกฤตสุขภาพโลก เราต้องการให้เทคโนโลยีติดตามผู้ที่อาจติดเชื้อ coronavirus ช่วยเหลือโรงพยาบาล จัดการความสนใจของผู้ป่วยและ บอกเราว่าอาการของเราร้ายแรงหรือไม่

นี่เป็นความคิดที่ดี — ด้วยศักยภาพ การแลกเปลี่ยนที่จริงจัง . แต่ถ้าพวกเขาไม่ทำงานล่ะ

2014นี้ รายงานการวิจัย แนะนำโดยเพื่อนร่วมงานของฉัน เป็นการเตือนถึงขีดจำกัดของการต่อสู้กับไวรัสด้วยเทคโนโลยี Google Flu Trends ซึ่งรวบรวมข้อความค้นหาทางเว็บที่เกี่ยวข้องกับการเจ็บป่วยนับพันล้านข้อความเพื่อระบุการระบาดตั้งแต่เนิ่นๆ และสม่ำเสมอ บางครั้งตัวเลขก็ผิดอย่างมหันต์

ข้อสรุปของผู้เขียนคือข้อมูลที่รวบรวมจากเทคโนโลยีสามารถเสริมแต่ไม่สามารถแทนที่วิธีการติดตามไข้หวัดใหญ่แบบเดิม เช่น รายงานจากแพทย์เกี่ยวกับอาการคล้ายไข้หวัดใหญ่ที่พวกเขาพบ (มีใหม่ ติดตามงานวิจัยได้ที่นี่ .)

ข้อมูลที่เราสร้างทางออนไลน์และจากโทรศัพท์ของเรามีประโยชน์ — รวมถึงตอนนี้สำหรับนักเศรษฐศาสตร์ที่ใช้การค้นหาของ Google เพื่อคาดการณ์จำนวนคนอเมริกันที่ว่างงาน แม้แต่ข้อมูลนี้ก็มีขีดจำกัด เทคโนโลยีไม่ใช่กระสุนเงิน ในวิกฤตสุขภาพ เว็บไซต์จะไม่สร้างเครื่องช่วยหายใจจากอากาศที่บางเบาหรือแทนที่ความเป็นผู้นำที่มีประสิทธิภาพ

พวกเขามีความคิด

Greg Bensinger สมาชิกกองบรรณาธิการของ The Times กล่าวว่าขณะนี้เราเชื่อมั่นในบริษัทขนาดใหญ่อย่าง Amazon และ Walmart ไม่ควรแทนที่คำถามว่าพวกเขาปฏิบัติต่อคนงานอย่างไม่เป็นธรรมหรือสร้างความเสียหายให้กับคู่แข่งอย่างไม่เป็นธรรม

ดนตรีคลาสสิกเข้าถึงได้ง่ายและมีเสน่ห์มากขึ้นโดยบีบบังคับจากโรคระบาดให้เลิกแสดงต่อหน้าคนออนไลน์ The Times's . (แต่ Peter Gelb ผู้จัดการทั่วไปของ Metropolitan Opera กล่าวว่าเว็บคาสต์เป็นการเลียนแบบการแสดงสดเล็กน้อย)

คอลัมนิสต์ของ Times Opinion อยู่ในแคมป์ของ Gelb เกี่ยวกับข้อจำกัดของกิจกรรมออนไลน์ รวมถึงการใช้อีโมติคอนและอีโมจิ ไม่มีสักอัน ไม่ว่าจะมีสีสันเพียงใด ความอบอุ่นที่หลอมละลายของรอยยิ้มเนื้อหนังและเลือดที่เกิดขึ้นตรงหน้าฉัน

ก่อนที่เราจะไป …

• การระบาดใหญ่เป็นเวลาที่เหมาะสม! ที่จะเป็นเบเกอร์หรือผู้ชื่นชอบการออกกำลังกาย! ทุกคนในโลกออนไลน์ดูเหมือนจะใช้เวลาที่บ้านบังคับเพื่อให้เกิดประสิทธิผลมากขึ้น นักเขียนวัฒนธรรมอินเทอร์เน็ตกล่าว แต่จริงๆ แล้ว ไม่เป็นไรถ้าเราแค่สับสนแทนที่จะพยายามปรับชีวิตของเราให้เหมาะสม ฉันพยายามและล้มเหลวในการอ่านหนังสือเพียงหน้าเดียวเมื่อคืนนี้ ฉันไม่เสียใจ.

• ตกลง แต่บางทีเราอาจจะผลิตผลงานได้บ้าง นี่เป็นงานที่เป็นประโยชน์และจัดการได้: แปลงเอกสารกระดาษและของที่ระลึกที่สำคัญของคุณให้เป็นดิจิทัล เช่น สูติบัตรและรูปถ่ายครอบครัว เพื่อนร่วมงานของฉัน แนะนำวิธีการทำสิ่งนี้ .

• แอพประชุมทางวิดีโอ Zoom ได้กลายเป็น กำหนดการของการกักกันชีวิต ซึ่งทำให้ตกเป็นเป้าของความน่ากลัว ผู้คน ถึง หยุดพัก ในการโทรและ ก่อกวน คนอื่น. การแก้ไขอย่างหนึ่งที่บริษัทสามารถทำได้คือเปลี่ยนการตั้งค่าตามที่ได้ ทำเพื่อโรงเรียน เพื่อไม่ให้คนแชร์สิ่งที่อยู่บนหน้าจอโดยไม่ได้รับอนุญาตจากโฮสต์และกำหนดให้โฮสต์ต้องอนุมัติใด ๆ ผู้เข้าร่วม
  
  รายงานผู้บริโภคยังมี คู่มือที่ดี ไปยังข้อมูลที่ Zoom รวบรวมจากผู้ใช้แอป บริษัทกล่าวว่าได้ปิดคุณลักษณะการรวบรวมข้อมูลหลังจาก เพื่อนร่วมงาน Times ของฉันถามถึงเรื่องนี้ .

กอดกันแบบนี้

ขอนำเสนอ: เชฟชื่อดัง Ina Garten และ มาร์ตินี่แก้วขนาดเท่าเด็กวัยหัดเดิน . เธอโพสต์วิดีโอนี้ในวันพุธก่อนเวลา 10.00 น. (ขอบคุณนักเขียนบทบรรยายที่แสดงอัญมณีนี้ให้ฉันดู)

ดูแลตัวเองและคนรอบข้าง และโปรดแจ้งให้เราทราบว่าเราจะทำอะไรได้บ้างเพื่อให้บริการคุณได้ดียิ่งขึ้น เราอยู่ที่ ontech@nytimes.com .

กรุณาลงทะเบียนเพื่อรับจดหมายข่าว On Tech ที่นี่ .